Logo
Strona główna»Z życia parafii»Ikona Matki Bożej Bałykińska w wałbrzyskiej parafii

Ikona Matki Bożej Bałykińska w wałbrzyskiej parafii

   24 maja w niedzielę Wjazdu Chrystusa do Jerozolimy naszą parafię odwiedzili goście z Orła w Rosji.

   Przyjaciele wałbrzyskiej parafii Andrzej Minakow, profesor historii i dyrektor Muzeum Narodowego w Orle wraz z rodziną ofiarowali na rzecz parafii ikonę Przenajświętszej Bogarodzicy

  Po zapoznaniu się z historią wspólnie pomodliliśmy się przed ikoną prosząc Bogarodzicę o wstawiennictwo i opiekę.


  Ofiarodawcom serdecznie dziękujemy!

 

Historia Ikony Matki Bożej Bałykińska

          Ikona ta objawiła się w 1709 r. w czasie wojny północnej. Według tradycji, gdy wojska szwedzkie przechodziły przez miejscowość Starodub (ówczesna gubernia czernihowska) w oczach Bogarodzicy pojawiły się łzy. Wówczas jej właściciel – oficer pułku starodubskiego Tymoteusz Dulski – postanowił przekazać płaczącą ikonę jednej z sąsiednich ubogich parafii., jednak zwlekał z wykonaniem obietnicy. Uczynił to dopiero po dwukrotnym objawieniu się mu Matki Bożej, przekazując cudowną ikonę do nowo zbudowanej drewnianej cerkwi św. Mikołaja w miejscowości Bałykino (obecnie obwód brański w Rosji). Uroczystość wniesienia ikony do świątyni odbyła się 4 sierpnia 1711 roku.

      Ikona szybko stała się źródłem cudownych uzdrowień, do których dochodziło po modlitwie przed nią. Spowodowało to duży napływ pielgrzymów z bliższych i dalszych okolic oraz sporządzenie z niej kolejnych kopii. Najbardziej znana z nich została napisana w 1712 r. dla żeńskiego monasteru Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Orle (również stała się źródłem uzdrowień). Inne kopie znalazły się m.in. w monasterze mozołowksim (gubernia mohylewska), podmoskiewskiej cerkwi św. Mikołja w Płotnikach oraz w Starodubie.

        W 1770 r. na ikonę nałożona srebrną, pozłacaną ryzę, którą ufundował nijaki Wasyl Jurkiewicz. W 1811 r. ryzę odnowiono na koszt hrabiego Bezrobotko, jednocześnie przyozdabiając ją 14 ametystami. Ikona została pozbawiona wszystkich tych ozdób po 1918 roku. Wcześniej, przed rewolucją w cerkwi wybuchł pożar, który jednak nie tknął ikony. Obecnie ikona w dalszym ciągu znajduje się w cerkwi ś. Mikołaja w Bałykinie.

      Na kompozycję ikony silny wpływa miała sztuka Zachodu. Wykonana ją na płótnie przyklejonym do deski o wymiarach 66 x 90 cm. O zachodnim wpływie na ikonografię wizerunku świadczy zarówno nietypowa kompozycja ikony, jaki i korona zdobiąca głowę Bogarodzicy. Ikona przedstawia Matkę Bożą z nagim Dzieciątkiem leżącym na białym Płotnie na jej kolanach. Dłonie Bogarodzicy są złożone w geście modlitwy. Tym samym ikona ta łączy w sobie cechy innych ikon Matki Bożej: „Karmicielki”, „Igranie Dzieciątka” oraz „Wielka Panagija”. Istnieje kilka jej wariantów ikonograficznych, różniących się między sobą szczegółami.

     Do rewolucji 1917 r. święto ikony obchodzono 8/21 lipca, obecnie zaś głównie 30 czerwca / 13 lipca, jakkolwiek lokalnie pamięć jej kopii świętowana jest również w inne dni np. 1 / 14 września, dziesiąty piątek po Passze i 19 lipca / 1 sierpnia.

                (Charkiewicz J., Tobą raduje się całe stworzenie, Warszawa 2014, s. 24.)